парда

I

[پرده]

1. матое, ки барои пӯшонидани дару тиреза меовезанд; пардаи тиреза; матои сербаре, ки пеши саҳнаи театр кашида мешавад: пардаи саҳна

2. чодаре, ки занону духтарон барои аз мардони бегона пинҳон кардани рӯи худ ба сар мегирифтанд, рӯйпӯш, ҳиҷоб, сарандоз

3. пардаи бисёр нозуки сафед дар таки пӯсти тухми мурғ, байни қисматҳои пиёз ва анор

4. пӯсти бисёр нозук, ки рӯи баъзе аз аъзои бадани инсонро пӯшондааст: пардаи гӯш, пардаи гурда

5. ба тарзи истиора ҳар чизи фарогиранда ва иҳотакунанда; пардаи шаб; дар парда, зери парда корҳои пинҳонӣ, номаълум, асрори пӯшида; пардаи сиёҳ киноя аз фаранҷӣ ва чашмбанд; парда аз рӯи чизе афтодан парда-парда қабат ба қабат, таҳ бар таҳ; ошкор шудани чизе, фош гардонидани чизе; шарманда шудани касе; парда бардоштан (кушодан) аз рӯи чизе асрори чизеро ошкор кардан, фош сохтан чизеро; парда боз кардан рӯй намудан, рӯпӯшро гирифтан; парда даридан, пардаи касеро дарондан маҷ. шарманда кардан; фош ва расво кардан; пардаи гулӯ дарондан бо овози хеле баланд гап задан; парда кушодан аз рӯи чизе ошкор сохтан чизеро, фош намудан чизеро; парда кашидан а) парда овехтан; б) маҷ. пинҳон кардан, махфӣ гардонидан; аз парда озод намудан озодӣ бахшидан аз зери чодар раҳоӣ додан

II

[پرده]

1. мус. зеҳ ва бандҳое аз пай, рӯда ё филиз, ки ба дастаи дутор, танбӯр ва дигар асбобҳои мусиқии торӣ ба фосилаи муайян мебанданд ва вақти навохтан ангуштро ба болои онҳо зер мекунанд

2. наво, оҳанг; мақом